- කතුවැකිය
- Posted On
2020 අභියෝග මොනවා ද?
අපි නව වසරකට (2020) මෙන්ම නව දශකයකට (2020 - 30) පා තබා ඇත්තෙමු. විසි එක්වන සියවසේ දශක දෙකක් ගෙවී අවසාන ය.
1977 - 2019 අතර කාල පරිච්ඡේදය (වසර 42) නව ලිබරල්වාදයේ කාල පරිච්ඡේදයයි. ඉන් වසර 26ක් අපි යුද්ධයක පැටලී සිටියෙමු. සංවර්ධනය සඳහා ඉතිරි වූයේ වසර 16කි. ඉන් වසර හතර හමාරක් යහපාලන රජය යටතේ අපතේ ගිය කාලයකි. ඉතිරි වසර එකොළහ හමාර සාමය පැවති ජේ.ආර් (1977 - 83) සහ මහින්ද රාජපක්ෂ (2010 - 2015) පාලන කාල වේ.
නව ලිබරල්වාදය ක්රියාත්මක වූ ඉකුත් වසර 42 දෙස ආපසු හැරී බැලීම අවශ්ය ය. වරද කොතැන ද? අභියෝග මොනවා ද? වැරදුනේ කොතැන ද? යන්න නිගමනය කළ හැකිය.
අපගේ පාලනයෙන් බාහිර ජාත්යන්තර කොන්දේසි, ස්වාභාවික ආපදා හැරෙන්නට බලයේ සිටි ආණ්ඩු මුහුණ දුන් ප්රධාන අභියෝග මොනවා ද?
පැහැදිලිවම නව ලිබරල්වාදී ආර්ථික උපාය මාර්ගය කේන්ද්රීය සාධකයයි. දෙවැන්න ජාතික අසමගියයි. තුන්වැන් අල්ලස, දූෂණ, මූල්ය අවභාවිතයයි. හතරවැන්න යහපාලනයක් නොතිබීමයි. අකාර්යක්ෂමතාවය ද ඊට ඇතුළත් ය.
අද ශ්රී ලංකාව තුළ ඇත්තේ බහු පක්ෂ ප්රජාතන්ත්රවාදයයි. බහු පක්ෂ ප්රජාතන්ත්රවාදය තුළ සභාග ආණ්ඩු ක්රමය ස්ථාපිත වී තිබේ. තනි පක්ෂයකට තවදුරටත් බලයට පත්විය නොහැකිය. එය නව ලිබරල්වාදයේම පැතිකඩක් වශයෙන් ද විග්රහ කළ හැකිය.
තුන්වන බලවේගයකට විෂය මූලික කොන්දේසි තවමත් මෝරා ඇත්තේ නැත. ඒ අනුව ඡන්දදායකයන් පෙළගැසෙන්නේ සන්ධාන දෙකක් වටා ය. මනෝ මූලිකව අවශ්යතාවයක් තිබිය හැකි වුව ද විෂය මූලික කොන්දේසි මෝරන තෙක් ජනතාව ප්රධාන සන්ධාන දෙක වටා ගොනුවීම අපේක්ෂා කළ යුතුය. මෙය අප 2015 ජනවාරි 8 වැනි දා මෙන්ම 2019 නොවැම්බර් 16 වැනිදා ද අත්දුටුවෙමු. මෙම යථාර්ථය නොදතින් බුද්ධිමතුන් පවා අප අතර සිටිති.
එම දේශපාලන කොන්දේසි යටතේ බලයට පැමිණි පොදු ජන පෙරමුණු අපේක්ෂ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ දැන් මුහුණ දී තිබෙන්නේ එදාටත් වඩා ප්රබල අභියෝගවලට ය. බොහෝ විට, එම අභියෝගවල ප්රබලත්වය වත්මන් ආණ්ඩුවේ මැති ඇමැතිවරුන් පවා වටහාගෙන නැත.
අභියෝග අතරින් ප්රබලතම, තියුණුම හා ගැඹුරුම අභියෝගය ආර්ථික අර්බුදයයි. විදේශ ණය ප්රමාණය ඩොලර් බිලියන 56කි. වසරකට ඩොලර් බිලියන 5ක ණය ආපසු ගෙවීමක් ද ඇත. එය ගෙවීමට ඩොලර් නැත. ඩොලර් මිලදී ගැනීමට රුපියල් ද නැත.
රජයේ ආදායම දල දේශීය නිෂ්පාදනයෙන් 10% - 12% ත් අතර ප්රමාණයකි. එනම් 1977 දී 24%ක් වූ මේ රාජ්ය ආදායම අද වන විට හරි අඩකින් පහත වැටී තිබේ. ඒ නව ලිබරල්වාදී ආර්ථික උපාය මාර්ගයේ මූල්ය ප්රතිපත්ති නිසා ය.
විදේශ විනිමය සංචිතය සිඳීගොස් ඇත. අපනයනයට වඩා ආනයන ප්රමාණය දෙගුණයකි. ඒ අනුව වෙළඳ අවාසියකි. ගෙවීම් ශේෂයේ අවාසියකි.
දල දේශීය නිෂ්පාදනය යහපාලන රජය යටතේ 5% සිට 1.6% දක්වා පහත වැටුණි. ඇති - නැති පරතරය පුළුල් වී තිබේ. විරැකියාව, දරිද්රතාවය, සමාජ අසමානතාවය ඉහවහා ගොසිනි.
ආර්ථිකයට ඉහළම ජාතික ප්රමුඛතාවය ලබා දිය යුතුය. නිෂ්පාදනය වැඩි කිරීම, ඵලදායීතාවය වැඩි කිරීම ආර්ථිකයේ අභියෝගයන් ය.
ආර්ථිකය ගොඩ ගැනීමට සහ ගොඩ නැගීමට රට තුළ සාමය, සමගිය සහ සංහිඳියාව අවශ්ය ය. දමිළ සහ මුස්ලිම් ජනතාව තුළ පවතින බිය සහ සැකය දුරු කරලීම සහ අන්යෝන්ය අවබෝධය වැඩිකරලීම ගෝඨාභය රජය මුහුණ දෙන දෙවන අභියෝගයයි.
දෙපැත්තේම අන්තවාදයට උල්පන්දම් දෙන රාජ්ය නොවන සංවිධාන (විදේශීය සහ දේශී්ය ආධාර ඇති) හතු පිපෙන්නාක් මෙන් වැඩි වෙමින් ඇත. රටවල් අස්ථාවර කිරීමේ බලවේගයන් දකුණු ආසියාව පුරාම ක්රියාත්මක වන බව තේරුම් ගත යුතුය.
තවත් අභියෝගයකි ජාත්යන්තර සබඳතා සහ භූ දේශපාලනික බලපෑම්. විදේශ ප්රතිපත්තිය මනා ලෙස කළමනාකරණ්ය කිරීම අනිවාර්ය අවශ්යතාවයකි.
2020 ගෝලීය වශයෙන් ආර්ථිකයට එතරම් හිතකර නොවන බව විශ්ලේෂකයන්ගේ පුරෝකථනයයි.
මේවා ගැන අවබෝධයෙන් කටයුතු කිරීම නව ජනාධිපතිවරයා සහ රජය වෙත පැවරෙන වගකීමයි.